Dert etmemek.
Genel ifadeyle boşvermek gibi dursa da farklı inançlarda, farklı durumları ifade edebilir. Şimdi
@bilsenneolacak la konuşurken bazı konularda kendimin ne kadar rahat olduğunu fark ettim.
Ama bosvermişlikten değil. Güvenmekten.
İnançlı biriyim şükür, ama inançlı olan herkes bu kadar salmıyor kendini akışa. Ben de çoğu konuda hâlâ eksiğim evet ama eskiye göre çok daha fazla kafam rahat. Olgunlukla mı ilgili yoksa yaşadığım bir iki çok zor durumda Allah'ın bir sekilde beni oradan çıkardığından mı ders aldım bilmiyorum. Sadece farklı bir güven duygusu içindeyim.
Çok endişlendiğim bazı konular oluyor, çok stres yaptığım dertlerim hâlâ var. Ama bir noktada "olacak olan zaten olacak" diyorum. Ya da ne kadar zor duruma düşsem de Allah beni kurtarır güvenim var. O yüzden içimde bitmek bilmez bir umut ışığı var.
Yarın bir gün işten atılsam, evet üzülürüm. Ama derim ki demek çok güzel bir işe gireceğim ki burdan çıkartıldım.
Ya da diyelim ki elimde somut hiçbir delil olmayan ama olmasını çok istediğim bir hayalim var. O hayal olacakmış gibi hissediyorum.
Kendimi çok şanslı görüyorum. Sanki hayat bendeki ışığı görüyor gibi. Ben ışık saçtıkça, kendimi ona saldıkça o da bana çiçekler sunuyor gibi.
Kafanın rahat olması çok keyifliymiş. Bunca sene her şeyi dert ettikten sonra, iyiyi düşündüğümde her seferinde kendimi kandırıyormuş gibi hissettikten sonra, bal gibi geldi bu rahatlık bana. Umarım hayatımın her noktasında yapabilirim.